???

 Gecenin bir körü bir şekilde yine uyuyamadım.
 Dün geceki kabustan sonra uyumak gelmiyor içimden.
 Halbuki sabahtan itibaren çok fazla işim var yarın.
 Kimse ile konuşmak gibi bir isteğim yok.
 İşimi yapıp eve kapanmak cazip bu aralar.
 Kafamdaki milyonlarca baloncuk nasıl olsa kaybolmuyor.
 O zaman neden ekstra çaba sarf edeyim konuşarak?
 Ruhum kanıyorsa eğer ne iyi gelecek bana?
 Her zaman sabırlı ve anlayışlı Sibel olmak..
 Bu huyum çok zarar verdi şimdiye kadar ama bir şekilde engelleyemiyorum.
 "Neyin var?" sorusuna cevap vermek istemiyorum.
 Keşke sadece bakınca anlayıp sormasa kimse.
 Kızıyorum bazen..
 Kimsenin umurunda değil, kendimce sinirleniyorum işte.
 Peki nedir bu kadar değersiz kılan?
 Neden bu kadar beyin fırtınası?
 Nedir eksik olan?
 Belki de her şey fazla tam..
 Bu yüzdendir kalkanlar ile yaklaşmak..
 Ben bunu hak etmiyorum ki.
 En azından bence..
 Hoş hak etmediğim çok fazla şeyi yaşıyorum zaten..
 Bunlara sesim çıkmıyor da şimdi bu isyan neden?
 Saçma sapan sorular ve dağınık bir yazı..
 Beynim bundan çok daha dağınık maalesef..