Günaydın.

Soğuk günlerde bir fincan kahve yapıp pinekledik, canımız sıkıldığında yapacak bir şey bulamayıp daha da sıkıldık. Dostlarla bir araya gelip içtik. Moralimiz bozuldu ağladık ya da kendimizi çikolata gibi saçma şeylere verdik. Sıcak bir yaz akşamı gecenin bir körü yolda yürürken yukarıdaki yıldızlara bakıp o anın hiç bitmemesini diledik. Çok fazla an için "Hiç bitmesin." demişizdir. Ama hep sabah oldu, yıldızlar kayboldu ve yolumuza devam ettik. Hayat bize duraklama lüksü sağlamıyor. Bir şekilde devam etmek zorunda bırakılıyoruz. Her yeni gün yeni bir başlangıç falan değil, ama işte kendimiz kandırmamız için cümleler üretmiş zamanında büyüklerimiz. Hayata karşı kendimizi bırakmayalım diye. Biz de inanmış gibi yapıyor ve yaşamaya çalışıyoruz.