Kör Saat

Sabahın kör saatinde hala uyumadıysam bir nedenim vardır. Başımın ağrısı beni delirtmek ile meşguldür mesela, mesela beynimin içindeki sorular beni benden alıyordur.. Bilmiyorum ikisi ve daha fazlası bir arada da olabilir. Böyle zamanlarda eski yazılara göz atarım, anlam ifade eden şarkılar dinlerim. Düşüncelerime düşünce katar ve kendimi bir nebze daha yaşlandırırım. Çünkü ben başlangıçta en kötüsünü düşünürüm ihtimallerin. Neredeydim, neredeyim ve nerede olacağım? Yavaş yavaş gün doğuyor ve ben hala soru işaretleri ile boğuşuyorum. Hiç düşünmemi gerektirmeyecek bir gün diliyorum arada. Oysa yapmam ve düşünmem gereken o kadar çok şey var ki.. Hak görmüyorum kendimde bu dileği bu yüzden. Ayakta kal ve adımlarına devam et Sibel.. Seni soyutlayabilecek bir güç yok yanında, tek başınasın. Ayakta kal..